na trybunie: Flakożercy

(fot. Szymon Beniuk)

Pelister Bitola – Metalurg Skopje 2:2

data: 28.08.2013
I liga macedońska

Stadion Tumbe Kafe

widzów: 2,5 tys.

Pelister: Pashovski, Elmazovski, Stepanovski, Dragarski ,Milenkovski (Markovski 89’), Stepanovski, Kitanovski, Altiparmakovski, Ljamchevski (Anastasov 83’) , Hristov , Stenio Junior

Metalurg: Efremov, Mitrevski, Dodevski, Ljamchevski, Stevanović , Mitrev (Shishkov 59’), Peev, Krstev, Dalcheski, Vujović, Radeski (Ivanov 89’)

Bramki:
1:0 Altiparmakovski 2’
1:1 Vujović 19’
1:2 Krstev 57’
2:2 Altiparmakovski 64’

Subiektywna ocena spotkania:
poziom spotkania: 8/10
kibice gospodarzy: 7/10
kibice gości: brak
stadion: 8/10

· Po Skopje udajemy się na południe do Bitolii. Drugie co do wielkości macedońskiego miasto wita nas widokiem cygańskich „favela” na otaczających je wzgórzach. Jak ze zdjęć z Rio do Jenairo, tyle że w dużo mniejszej skali. W środku tego, jak się później okazuje, urokliwego miasteczka (mimo, że drugie co do wielkości, w Polsce określano by je „miasteczkiem”) króluje Pelister Bitola – największy wróg popularnego Vardaru.
· Na murach często tuż obok nazwy klubu widnieją swastyki. Trudno uznać to za oficjalną ideologię bitolskich kibiców, ale narodowosocjalistyczne środowiska najwyraźniej mają coś do powiedzenia na trybunach Tumbe Kafe. W archiwalnych zdjęciach w internecie można znaleźć kibica Pelistera prezentującego flagę ze swastyką.
· Bilety na mecz przed stadionem rozprowadza dwóch panów. Przypominają koników, ale jest to oficjalna sprzedaż w „mobilnej formie”, bowiem Tumbe Kafe nie posiada najwyraźniej kas czy budki, gdzie można byłoby rozprowadzać wejściówki.
· Zmierzając na trybuny mijamy graffiti, na którym widnieje herb klubu z najwyższym szczytem górskiego masywu Baba. Tuż obok widnieje starożytny wojownik kojarzony z armią macedońską bądź grecką (patrz zdjęcie). Żołnierz w zielonym rynsztunku nawiązującym do klubowych barw wygląda na bitnego. Nie inaczej jest z lokalnymi kibicami. Po stadionie widać, że sporo się na nim działo. Do najsłynniejszych starć doszło w 1993 roku podczas tzw. Derbów Macedonii, czyli meczu Pelister – Vardar. Być może to właśnie wtedy obiekt stracił większość krzesełek. Ostało się tylko kilkadziesiąt w rogu trybuny. Spóźnialscy zasiadając na Tumbe Kafe muszą uważać na wystające śruby i zielone fragmenty plastiku.
· Piłkarze rozpoczynają mecz, a Čkembari doping. Jak dowiadujemy się od Macedończyka Saszy, lokalni kibice zawdzięczają ten przydomek regionalnej potrawie – flakom. W tłumaczeniu na polski sympatycy Pelistera to „Flakożercy”.
· Trwa wyrównany mecz, co chwila publiczność zrywa się, coś pokrzykuje, emocjonalnie reagując na poczynania zawodników, którzy serwująmiejscowym huśtawkę nastrojów. Szybko prowadzą, by od 57 minuty przegrywać z Metalurgiem. Ostatecznie wyrównują i oba zespoły toczą walkę o trzy punkty do końca.
· Młyn miejscowych prowadzi nieustannie doping, wymachuje flagami. W drugiej połowie odpala zielone race. Efekt na pewno byłby lepszy po zmroku, niestety z prozaicznego powodu nie jest to możliwe, Tumbe Kafe bowiem nie posiada oświetlenia…Mundurowi nagrywają i robią zdjęcia, ale niestety nie po to by, podziwiać zabawę Čkembari. W Macedonii za takie show grozi osobom używającym pirotechnikę nawet 700 euro grzywny, średnie zarobki wynoszą 200… Za to jeden z Flakożerców, który odpala racę… z wieży zjeżdżalni sąsiadującego ze stadionem Aquaparku, może pokazać przysłowiowy „gest Kozakiewicza” policjantom, ponieważ nie znajduje się na imprezie masowej.
· Kilku kibiców wniosło basenowe krzesełka na szczyt wspomnianej zjeżdżalni i z niej podziwiało grę piłkarzy.
· Po nieuznanej bramce dla Metalurga piłkarze gości protestują i próbują dyskutować z arbitrem wskazującym spalonego, co spotyka się ze zdecydowaną „ripostą” Čkembari, którzy owych piłkarzy bombardują butelkami i kubkami. Sprawa wyjaśniona. A po trybunach niesie się hasło „Skopska pička”, tłumaczenie na polski jest prawdopodobnie zbędne.
· Pamiątką oprócz zdjęć i biletów jest dziura w redakcyjnych spodniach. Można rzec, że poczułem klimat Tumbe Kafe na własnej skórze…